20 / 36
18
BİLANÇO
hemen tüm OECD ülkelerde
artış gösterdi, hem 2000’de
düşük olduğu Kore, Portekiz
gibi ülkelerde, hem de zaten
yüksek sayıların bulunduğu
İsviçre, Norveç ve Danimar-
ka’da.
Bu büyümenin büyük bölü-
müne tıp ve hemşirelik eğitim
ve öğretim programlarına öğ-
renci girişlerindeki önemli ar-
tışlar neden oldu. Göçmen
doktor ve hemşireler de artışa
katkıda bulundu. 2013-2014
döneminde OECD ülkelerinde
faal doktorların yüzde 17’sini
yabancı eğitim almış olanlar
oluşturuyorlardı, hemşirelerin
ise yüzde 6’sını. Dışarıda eği-
tim almış doktorların üçte bi-
rini OECD ülkelerinden ge-
lenler oluştursa da, aralarında
zaten ciddi açıklarla karşılaşan
Afrika’daki düşük gelirli ül-
kelerden gelen çok sayıda
doktor da bulunuyordu.”
Türkiye’de 2000 yılında 85
bin 242 doktor bulunuyordu,
bunların 55’i yani binde 1’i
yabancı ülkelerde öğrenim
görmüştü. Doktor sayısı
2006’da 104 bin 475’e çıktı,
bunların 240’ı yani binde 2’si
yabancı ülkelerde eğitim
görmüştü. Doktor sayısı
2013’te 133 bin 775’e yük-
seldi, doktorların 261’i yabancı
ülkede diploma almıştı, oran
değişmedi.
Tabip odalarının “yabancı dok-
tor görevlendirilmesine” yıl-
lardır karşı çıktığı Türkiye’de
bin kişiye düşen pratisyen
doktor sayısı 1.8, Şili’de 1.9.
Nüfusu az Yunanistan
OECD’de kişi başına en fazla
sağlık görevlisi düşen ülke.
Yunanistan’da bin kişiye 6.3
doktor düşüyor. Yunanistan’ı
Avusturya, Norveç ve Portekiz
izliyor. OECD ortalaması ise
bin kişiye 3.3.
Raporda Türkiye hakkında şu
bilgiler yer aldı:
“-OECD ortalamasında bin
kişiye düşen doktor sayısı
2000’de 2.7 iken, 203’te 3.3’e
yükseldi. Büyüme özellikle,
2000’de düşük düzeyle baş-
layan ülkelerde (Türkiye, Kore
ve Meksika) fakat aynı za-
manda 2000’de de yüksek ra-
kama sahip Yunanistan ve
Avusturya gibi ülkelerde de
hızlı oldu.
-2013’te OECD ülkeleri ara-
sında kişi başına düşen doktor
ve hemşire sayısı konusunda
büyük farklılıklar vardı, bu
sadece sağlık harcaması çe-
şitliliklerini değil, sağlık hiz-
metleri sunumunun organi-
zasyonunu da yansıtıyordu.
Farklılık, bin kişiye 2’den az
doktorun bulunduğu ülkeler
Türkiye ve Şili’den, bin kişiye
dörtten fazla doktorun bulun-
duğu Yunanistan, Avusturya,
Norveç, Portekiz ve
Almanya gibi ülkeler arasında
değişiyor.
-Kişi başına en az hemşire
Türkiye, Meksika ve Yuna-
nistan’da bulunuyor, en yüksek
ise İsviçre, Norveç, Danimarka
ve İzlanda’da.
-OECD ülkelerinin çoğunda
2005-2013 arası mezun olan
hemşire sayısı arttı. Bu artış
özellikle Şili, Meksika, Po-
lonya ve Türkiye gibi ülkelerde
istikrarlı oldu.
-Dışarıda eğitim görmüş sağlık
işçilerinin oranı açısından da
OECD ülkeleri arasında önem-
li farklılıklar bulunuyor.
2014’te yabancı ülkelerde eği-
tim görmüş doktorların oranı
Türkiye, Polonya, Estonya ve
Çek Cumhuriyeti’nde yüzde
3’ten az, İsrail ve Yeni Ze-
landa’da yüzde 40’tan fazla.