Mart 2019
M
m
9
Avrupa kıtasında finansal
olmayan bilginin raporlanması
KOBİ faaliyetlerinin genel olarak
çevre ve toplumu nasıl etkilediğini
açıklama konusunda işletmeler üze-
rinde giderek artan bir baskı vardır.
Avrupa’da ve hatta hemen hemen
hepsinde olmasa da dünyadaki
birçok ülkede, küçük ve orta bü-
yüklükteki işletmeler (KOBİ), özel
sektörün GSYİH’sının, istihdamın
ve çevresel ve sosyal etkinin büyük
bir kısmını temsil eder. Bunu dik-
kate aldığımızda, KOBİ’lerin söz
konusu etkileri açıklamasını gere-
kip gerekmediğinin merak edilmesi
şaşırtıcı değildir.
EFAA, Avrupa’da KOBİ’lerin Fi-
nansal Olmayan Bilgiyi Raporlama
Şartları, isimli bir araştırma yürüt-
müş, bu araştırmada 14 Avrupa ül-
kesinde KOBİ’lerin finansal olma-
yan bilgiyi (NFI) raporlamasının
niteliği ve ne ölçüde bir bilgi rapor-
lamasının gerektiğini araştırmıştır.
NFI ve Politik Öneriler
Avrupa Birliği (AB) Direktifle-
ri işletmelerin finansal tabloların
ötesinde bir raporlama yapmalarını
gerekli kılar. EFAA’nın bu çalışma-
sında yer alan çoğu AB ülkesi bahsi
geçen raporlama kurallarını geniş-
letmemiş ve KOBİ’ler ile ilgili ra-
porlama yükümlülüklerini azaltma
seçenekleri üzerine yoğunlaşmıştır.
Örneğin, 14 ülkenin 13’ü, mikro
düzeydeki işletmelerin yönetim
raporları hazırlaması veya yayınla-
masını gerekli görmüyor ve 14 ül-
kenin tamamı da yönetim raporla-
rında finansal olmayan performans
bilgisine yer vermeleri hususunda
orta büyüklükteki işletmeleri muaf
tutuyor.
Finansal Olmayan Bilgilerin Rapor-
lanması Direktifi (NFRD) yalnızca
büyük işletmelere uygulanırken,
EFAA’nı anketi, ulusal raporlama
yükümlülükleri sebebiyle, NFI ra-
porlamasının KOBİ’ler için de yay-
gın olduğunu göstermektedir. Ör-
neğin, 6 ülke, orta veya büyük işlet-
meler için yönetici raporunda diğer
içeriklerin yer verilmesini gerekli
kılıyor ve 7 ülke, hükümetlerine
sunulması için hazırlanacak veya
yayınlanacak başka raporları rutin
olarak talep etmektedir. Bu “yerel
ekstra yükümlülükler” farklılıkları
doğurmakta ve muhtemelen ülke-
ler genelinde KOBİ’ler tarafından
NFI’nin uyumunu azaltacaktır.
Bu anketin bulgularının, hem KOBİ
raporlamasının şekilsel olarak uyu-
munu sağlamak hem de AB gene-
linde şirketlerin sosyal ve çevresel
etkilerine yönelik şeffaflığı arttır-
mak isteyen düzenleyiciler ve poli-
tika yapıcılar için sonuçları olabilir.
Kurumsal yönetişim gibi yönetici
raporunda açıklanacak ekstra yerel
yükümlülükler KOBİ’ler için ida-
ri bir yükü temsil etmezken, diğer
rapor türlerindeki ekstra yerel yü-
kümlülükler bazen önemli bir yük
temsil edebilir.
AB, çevresel ve sosyal kaygılar
konusunda bilgi toplamak ve far-
kındalığı arttırmak için kurumsal
raporlamanın bir araç olmasını
isterse, o halde Muhasebe Direk-
tifinde yönetim raporu için yeni
açıklama yükümlülüklerine yer ve-
rilmesi bunu yapması için en iyi yol
olabilir. Sürdürülebilir Kalkınma
Hedeflerinin (SDG’ler) takip edil-
mesi konusundaki önem ve buna
bağlı olarak ekonomik, sosyal ve
çevresel performansın ölçülmesi-
ne olan ihtiyaç artmaktadır. Bunu
savunanlara göre, NFI raporlama,
KOBİ’lerin finansmana erişmesine,
yeni iş ortaklarını güvenceye alma-
sına, yeni tüketicileri ve müşterileri
çekmesine ve mesleğe yeteneklerin
çekmesine ve bu kişilerin elde tut-
masına yardımcı olabilir. Finansal
olmayan bilgiyi raporlamayan KO-
Bİ’ler bu faydaları kaçırabilir.
EFAA, bu durumu geliştirecek po-
litik değerlendirmeler de yapmıştır:
• Ulusal düzenleyicilerin, KO-
Bİ’leri için NFI gereklilikleri
düzenlerken NFRD’ye başvur-
maları teşvik edilmelidir; çünkü
bu, KOBİ’lerin NFI raporlama-
sının uluslararası karşılaştırıla
bilirliğini geliştirmeye yardımcı
olacaktır;
• KOBİ’ler finansal olmayan bil-
gilerin gönüllü olarak sağlanma-
sı hususunu dikkatlice değerlen-
dirmeye teşvik edilmelidir çünkü
bu durum hem kendilerine hem
de paydaşlarına ve bir bütün ola-
rak kamuya önemli fayda suna-
bilir.
• Finansal olmayan bilginin ra-
porlanması direktifinin (NFRD)
bazı unsurları KOBİ’ler tarafın-
dan gönüllü olarak adaptasyonu
için uygun olabilir.